گلهای زیباي انديشه

سلام 

یه زمانی ، که خیلی مفهوم نیاز به سقف و غذا و لباس برام مزاحمت ذهنی و دلمشغولی نداشت ، میرفتم کتابخانه امیر کبیر .کرمانشاه . ومیخوندم و مینوشتم و می اندیشیدم و تماشا میکردم. خانواده به یاد نداشت که بعد تصادف نابهنگام مادر ، باکسی حرفی زده باشم. کلاسوری باطرح دانشگاه تهران خریده بودم. و دلم میخاست اونجا قبول شم. اما درسای  رشته ریاضی رو نمیفهمیدم. درد میکشیدم. که چرا نمیفهمم.